Als afsluiter van haar stageperiode ging Aina op 7 juni op pad naar een congres rond DCD. Dit congres vond voor het eerst plaats in de Bijloke site in Gent. Een congres voor zowel professionelen als bijzondere ouders van kinderen met DCD. Je leest hieronder haar verslag over deze boeiende tweedaagse.
DCD staat voor Developmental Coordination Disorder, een coördinatie-ontwikkelingsstoornis. Kinderen en volwassenen met DCD hebben een achterstand in de ontwikkeling van motorische vaardigheden en moeite met het coördineren van bewegingen. Dit heeft een duidelijke negatieve impact op het functioneren in hun dagelijkse leven. DCD is een onderschatte problematiek die vaker voorkomt dan je zou denken. Uit onderzoek blijkt dat er in een klas van 20 kinderen minstens 1 leerling DCD heeft.
Tijdens het congres brachten verschillende professoren een wetenschappelijk kader over wat Developmental Coordination Disorder (DCD) juist inhoudt. Veel ouders zitten dan ook met heel wat vragen over de problematiek van hun kind(eren). Tijdens de familiedag op zaterdag was er ruimte om in dialoog te gaan met andere ervaringsdeskundigen en professionals die werken rond dit thema. Een voltreffer voor veel ouders. Ze voelden (h)erkenning en deden nieuwe inzichten op. Een kans ook om te voelen dat zij er toch niet alleen voor staan.
Vaak ook confronterend. Bijvoorbeeld om als ouder te horen dat jongvolwassenen met DCD meer kans hebben op het krijgen van een depressie omwille van de vele negatieve ervaringen die zij als kind meemaakten. Maar met de gepaste ondersteuning kunnen kinderen met DCD veel bereiken in hun leven. Als ouder moet je dan ook focussen op de veerkracht en sterktes van jouw kind(eren) met DCD. Op die manier leert men met moeilijkheden en tegenslagen om te gaan. De sprekers gaven als tip dat het gebruik van humor hierbij de brandstof is tot groei. Dit helpt om deze problematiek te relativeren. Het komt jouw kroost alleen maar ten goede op latere leeftijd.
Dit congres leidde eveneens tot nieuwe inzichten. De sprekers brachten op een bevattelijke manier de oorzaken van DCD. De grootste oorzaak is genetisch/familiaal bepaald. DCD zou erfelijk worden overgedragen van ouder op kind. Tijdens de zwangerschap zien we dat in de ontwikkeling van de hersenen de myelinisatie, een witte stof en isolerende laag minder aangemaakt wordt, waardoor er minder signalen doorgestuurd worden naar de hersenen. Om dit op een eenvoudige manier uit te leggen aan kind(eren) met DCD kan je de metafoor van “pathways” gebruiken. De ervaringsdeskundige sprekers gaven aan dat je dit het best doet vanaf het moment dat je kind frustraties begint te uiten omdat iets niet lukt of als je kind zich vragen begint te stellen omwille van het anders zijn. Hulp van een professional kan hierbij handig zijn. Je kan de metafoor omschrijven als volgt: “Stel je voor dat je hersenen een jungle zijn. In die jungle worden paadjes gemaakt door steeds weer dezelfde zaken (bv. schrijven) te herhalen. Voor iemand met DCD duurt het langer om die paadjes te maken in de hersenen, net zoals het langer duurt om een pad in een dichtbegroeide jungle vrij te maken.” Het is zo dat het langer duurt om zaken aan te leren, waardoor dit leidt tot meer vermoeidheid en frustraties. Vanuit onze ervaringen bij De Ouders weten wij dat psycho-educatie wel belangrijk is, maar enkel en alleen als je kind er klaar voor is.
Om psycho-educatie te bevorderen, kan je een superhandig werkboekje gebruiken voor kinderen tot 12 jaar. Veel gezinnen zijn enthousiast over het boekje DCD: Snap dat dan! Aan dit boekje hebben ook kinderen met DCD meegewerkt. Er wordt op een bevattelijke manier uitgelegd wat de problematiek betekent en hoe je ermee om kan gaan. Een boek boordevol mooie illustraties. Ook voor de juf of meester een handig hulpmiddel om uit te leggen wat jouw kind heeft.
Bij alle professionals en bijzondere ouders hoorde je dezelfde teneur: dit eerste DCD congres was broodnodig. Hoe fijn zou het niet geweest zijn mocht dit al veel vroeger in het leven zijn geroepen? Zodat ouders ervaringen konden uitwisselen en dit soms toch wel hobbelige pad niet alleen dienden te bewandelen. Dit smaakt dan ook naar meer! We kijken al uit naar het vervolg waarin steeds weer nieuwe inzichten worden gedeeld en gezinnen een gevoel van (h)erkenning krijgen. Het zal sowieso een struggle blijven, ook het komend schooljaar en alle jaren nadien. Maar dankzij concrete tools die kinderen en hun ouders krijgen aangereikt, komen we al een heel eind verder. Neem hiervoor zeker ook eens een kijkje op de website en Facebook van onze collega's bij Dyspraxis VZW, een oudervereniging specifiek voor ouders van kinderen en jongeren met DCD.
Waren jullie ook aanwezig op het congres en willen jullie graag jullie reacties of bedenkingen kwijt? Mail dan naar info@deouders.be of post ze als reactie op onze Facebookgroep.
Enkele handige boekentips rond DCD:
Nog een allesomvattend artikel van balansdigitaal dat je aan leerkrachten kan geven bij de start van het nieuwe schooljaar.